Primaire Reflexen

Dit zijn ketens van bewegingen die zich in chronologische volgorde ontwikkelen. Iedereen mens heeft ze. Ze vormen de basis van ons zenuwstelsel. Deze volautomatische reflexen zijn voor elke baby van levensbelang om tijdens de geboorte en direct daarna te overleven. Tijdens het eerste levensjaar leert een baby door het voortdurend oefenen van bewegingen zijn reflexen af te remmen.

Het afremmen van Primaire Reflexen vindt niet altijd op een natuurlijke manier plaats. Dit kan veroorzaakt worden door stress tijdens zwangerschap of geboorte. Ook trauma's zorgen ervoor dat Primaire Reflexen ongeremd aanwezig blijven in het lichaam.
De ongeremde Primaire Reflexen staan vervolgens een gezonde ontwikkeling van de persoon in de weg. Zij verbruiken veel energie, verstoren het immuunsysteem en putten iemand uit.
De eerste zeven reflexen komen op in de baarmoeder periode, de laatste twee na de geboorte. De zogenaamde overgangsreflexen.

Niet lekker in je vel zitten. Motorische-, concentratie-, en gedragsstoornissen, ADD, ADHD, paniekaanvallen, faalangst, dyslexie, allergieën, concentratieverlies, emotionele instabiliteit, angsten, hooggevoeligheid, dwangmatig gedrag, moeheid, spijsverteringsproblemen, burn-out, M.E. en nog veel meer klachten kunnen het gevolg zijn.

Door naar de bron van een verstoring of probleem te gaan wordt deze werkelijk aangepakt. Dikwijls met zeer bijzondere resultaten tot gevolg. Problemen die soms al jarenlang bestaan verminderen nu wel of worden helemaal opgelost.

Het niet onderkennen van de werkelijke oorzaken van problemen leidt tot een onjuiste aanpak. Hierdoor kunnen volwassenen en kinderen in een vicieuze cirkel terecht komen.
Vaak wordt er bij klachten van welke aard dan ook aan symptoombestrijding gedaan. Het voorschrijven van medicijnen is daar een van. Primaire Reflexen zijn nog relatief onbekend. De verschijnselen van deze reflexen worden vaak niet gezien, de symptomen ervan niet herkent. Ongeremde Primaire Reflexen kunnen zo verstorend werken dat therapieën voor andere problemen alleen blijvend resultaten geven wanneer de Primaire Reflexen onder controle gebracht zijn.

Mensen weten niet hoe zij zich óók kunnen voelen totdat zij hun Primaire reflexen in balans hebben laten brengen. Er gaat een wereld voor hen open. Het algemene welbevinden gaat met sprongen vooruit.

De Primaire Reflex therapie heeft als ingang het centrale zenuwstelsel. Het zelfhelend vermogen van het lichaam wordt gestimuleerd. Primaire Reflex inhibitie is een leertraject. Er wordt op 3 onderling met elkaar verbonden vlakken gewerkt.

• Middels spiertest wordt getest welke Primaire Reflexen storend aanwezig zijn. Vervolgens worden deze onder controle gebracht door bewegings informatie aan het zenuwstelsel aan te bieden. Dit gebeurt manueel, zonder gebruikmaking van medicatie. Het is pijnloos en geeft ontspanning.
• De oorzaak van de ongeremde aanwezigheid van een Primaire Reflex wordt opgespoord en geneutraliseerd.
• Tevens wordt er gekeken of er compensatiepatronen en -mechanismen aanwezig zijn in de persoon welke hij heeft moeten ontwikkelen om de storende invloed van de Primaire Reflexen te onderdrukken. Spanningen als gevolg van deze patronen op fysiek, geestelijk en emotioneel vlak, worden uit het lichaam verwijderd.

Een volledig inhibitie-traject Primaire Reflexen behelst het in balans brengen van uw reflexen en het opsporen van reactiviteit. Gemiddeld zijn hier 4 tot 5 sessies voor nodig.
Om het lichaam een nieuwe balans te laten vinden is het van belang het rust te geven tussen de inhibitie sessies. Om deze reden vinden de behandelingen doorgaans met een tussenpozen van enkele weken plaats.

Na het inhibitie traject kan het van belang zijn om de ingezette koers met één of enkele nabehandelingen te bestendigen.
De effecten van de behandelingen zijn in principe permanent. Onder invloed van een traumatische ervaring kunnen Primaire Reflexen opnieuw ongeremd worden. Soms kan een andere, uit balans zijnde Primaire Reflex, zich weken of maanden na de laatste behandeling alsnog aandienen.

Cliënten ervaren het als prettig om een paar maanden na de laatste behandeling terug te komen voor een stressrelease en een check of alles nog oké is.
Soms zijn klachten van een dusdanige aard dat zij extra behandeling nodig hebben. In deze nabehandelingen kunnen natuurlijk ook nieuwe klachten worden aangepakt.