Angst verlamming Reflex en Moro Reflex, samengenomen als Moro Reflex.
De Moro Reflex is een onwillekeurige reactie op een plotselinge inkomende prikkel. De prikkel zet het lichaam
op scherp door als het ware te bevriezen. Vervolgens wordt adrenaline (stress hormoon) het lichaam in gepompt waardoor
de persoon tot actie kan overgaan. De reflex is werkzaam bij de ontwikkeling van het ademhalingsapparaat in de baarmoeder,
bij de ademhalingsreflex en bij de eerste ademtocht na de geboorte. De reflex prikkelt alle spieren die het skelet doen
bewegen, terwijl in de meeste gevallen het lichaam overstroomt wordt met adrenaline.
Wanneer de Moro nog onontwikkelt aanwezig is kan, zoals eerder gezegd, niet adequaat gereageerd worden op gevaar.
Iemand ‘bevriest’ van schrik. De ademhalingsspieren gaan op slot en de persoon kan zijn ademhaling
niet goed meer regelen. Het lichaam ervaart paniek omdat er te weinig zuurstof binnen komt. Het wordt volgepompt met
adrenaline maar kan hier vervolgens niets mee. De adrenaline blijft in de weefsels hangen als gif. Gebeurt dit geregeld
raken de bijnieren op den duur uitgeput en raken als het ware ‘opgebruikt’.
Adrenaline is in het immuunsysteem actief bij de vernietiging van lichaams vijandige elementen.
Onder invloed van de Moro reflex worden de activiteiten van de parasympathicus (= tot rust komen) op een laag pitje gezet.
Het lichaam merkt dit doordat het voortdurend tot actie wordt aangezet en blijft ‘jagen’. Er is geen balans meer tussen
inspanning en ontspanning.
Doordat de Moro reflex betrokken is bij het totale functioneren van het lichaam kunnen vele ziekten en problemen
veroorzaakt worden door een disbalans van deze reflex. Er zijn raakvlakken met gebieden die men omschrijft als behorend
tot zenuwstelsel, hormoonhuishouding, motoriek, zintuigen, klier- en orgaanwerking , stofwisseling, emoties en gedrag.
Zo kunnen bv. kanker, long- en schildklieraandoeningen terug te voeren zijn op een ongeremde Moro reflex.
Vanwege de bemoeilijkte afvoer van afvalproducten uit de weefsels en spieren, ontstaat een algemene verzuring welke als
pijn wordt ervaren. Raakt het bloed vervuild wat zich kan uiten in jeuk. Plaatselijk of overal.
Onder invloed van de Moro zal men moeilijk voedsel kunnen verteren en de benodigde bestanddelen kunnen opnemen. Een
voedingstekort kan optreden. De suikerhuishouding wordt eveneens ontregeld, wat weer consequenties heeft voor de
werkzaamheid van de hersenen. Het onvermogen om prikkels te scheiden in relevant en irrelevant of bedreigend en neutraal
resulteert in (chaotische) overprikkeling van de hersenen.
Een kleine greep uit de mogelijke symptomen die samenhangen met een ongeremde Moro reflex: